Dławiki do przekształtników DC-DC

Podstawową funkcją dławików stosowanych w przekształtnikach prądu stałego jest redukcja tętnień na wyjściu przekształtnika.

Dławiki stosuje się typowo w nieizolowanych przekształtnikach podnoszących lub obniżających napięcie typu boost, buck, w układach z przełączanym kondensatorem oraz w ich pochodnych. W zależności od rozwiązania konstrukcyjnego przekształtnika dławiki mogą występować jako elementy dyskretne oraz sprzężone układy dla przekształtników z wieloma celami przełączalnymi.

Dławiki do przekształtników dc-dc charakteryzują się maksymalnym stałym prądem pracy przy określonej amplitudzie i częstotliwości tętnień. W części aplikacji wymagana jest również zdolność do przeciążeń oraz charakterystyka częstotliwościowa.

Typowe aplikacje to przekształtniki prądu stałego stosowane w wielokanałowych układach przetwarzania energii odnawialnej, ładowarkach samochodowych, w głównym torze zasilania samochodów elektrycznych, układach zasilania bateryjnego, przetwornicach kolejowych.

Typowe parametry:

• Prąd znamionowy: Zależny od aplikacji, typowo do 1000 A.
• Indukcyjność początkowa
• Charakterystyka prądowa
• Częstotliwość pracy
• Napięcie znamionowe: ≤ 5000 V
• Klasa izolacji: B, F lub H
• Stopień ochrony: IP00-IP67

Konstrukcja oparta na dowolnym kształcie rdzenia zapewniająca optimum rozwiązania. Typowo stosowane są rdzenie blokowe w tym o przekroju eliptycznym, laminowane, toroidalne, w różnych kształtach np. EE, ETD, PQ, etc. Dostępne są również konstrukcje specjalne integrujące konstrukcję dławika w jednolity blok przy wykorzystaniu sprzężeń magnetycznych.

Elementy przeznaczone do zabudowy w systemie, w zależności od rozwiązania mogą posiadać konstrukcję otwartą jak i hermetyzowaną poprzez zalanie w żywicy lub impregnację ciśnieniowo-próżniową.